2012-12 Reis en foto's

Verslag zendingsreis Hongarije 5 t/m 11 december 2012

Woensdag 5 dec 2012
Op woensdagavond, sinterklaas avond in Nederland, zijn Sam en Els met één uur vertraging veilig geland in het koude Hongarije. Het is op het vliegveld nabij Budapest -7 graden Celsius. Doordat we een uur te laat geland zijn, is het de vraag of de gereserveerde taxi er nog staat… Na wat heen en weer geloop, zien we de taxi, zwaaien naar de chauffeur, maar die ziet ons niet en hij rijdt weg!!! Daar staan we dan om 20.30 uur ’s-avonds in de sneeuw, in de kou niet wetend of hij werkelijk weg rijdt of zomaar een rondje rijdt (want langer dan 5 minuten gratis parkeren mag niet). Na 15 minuten komt de chauffeur lopend naar ons toe en vraagt “S.M.A.Peene en E.Peene-Verhage?” Door besneeuwd landschap met besneeuwde boomtoppen rijden we met de taxi in het pikkedonker met mist en sneeuw langs de weg naar Hajduhadhaz. We zien gelijk ongelukken, blauwe zwaailichten en files op de andere weghelft. Om 21:45 uur hebben we een koffiestop en om 23:30 uur komen we veilig aan bij Toni en Peruska. De eerste begroeting, zodra we uit de taxi stappen is een vraag van Toni “Sem, nem sms????!!!!” Sam waarom heb je niet ge-sms-ed? Aanvankelijk begrepen we de vraag niet en vatten we het op als een berisping gelet op de toon, de uitstraling, onze moeheid na zo’n reis, maar al snel werd duidelijk dat zij bezorgd waren om ons dat er iets gebeurd was. Toen dit misverstand verdwenen was gingen we om 00:00 naar bed.

Donderdag 6 dec 2012
Donderdag om 07:00 uur uit bed, een kort nachtje dus. In  een overvolle bus zijn we in 30 minuten naar Timea's school in Debrecen gereden. We betaalden in de bus en nog een keer bij het overstappen in een andere bus (?). Toen bleek dat het verschillende busmaatschappijen waren. OK, dus niet net als in Nederland, één prijs, één vervoermaatschappij. OK!
Na een tijdje wachten op school, spreken we met de directie o.a. over stage mogelijkheden voor verpleegkundigen in Nederland. De gemeente in Debrecen wil een hospice starten en Els kan vertellen over haar ervaringen over het werken in een hospice en het starten van een hospice (Els zat in de werkgroep die een hospice in Goes startte). Daarna een vragenuurtje in Timea´s klas. Verder wordt afgesproken dat Els maandag nog een uitgebreidere presentatie zal geven aan een grotere groep geinteresseerden. Grappig is dat Timea ons vertaalt in het Hongaars, omdat vrijwel niemand zo goed de Engelse taal machtig is.
Daarna geluncht bij enthousisaste en bewogen kerkmensen, Joseph en Katalin, uit de gemeente van Toni en Peruska. We luisterden naar hun enthousiaste verhalen en hebben met hen gebeden, hen bemoedigd. Wij werden zelf ook zeer bemoedigd door hun vrijmoedigheid en getuigenissen, waarvan de buurvrouw in de flat getuigde door haar uitstraling en vriendelijkheid. Sinds dat Joseph en Katalin in de flat wonen en christen zijn is de sfeer in de hele flat veranderd!! De bijbeltekst die we uit Nederland hebben meegekregen was ook voor deze mensen. In een overvolle bus in het donker teruggereden naar Tony en Peruska, gepraat en om 21:30 uur naar bed gegaan.

Vrijdag 7 dec 2012
Vrijdagochtend na ontbijt ruim een uur gewacht op de auto, om naar Janos en Erjika te gaan. Een avontuurlijke
reis. Harten gedeeld, Janos heeft werk! Erjika verkoopt 2e hands kleding. We geven Erjika de vlaggen die Isabel in Nederland op ons verzoek heeft gemaakt. Erjika is een echte aanbidster, danseres en vlagster, al is dit nog in een embryonaal stadium.           Daarna gelunched bij Anika en haar man, zonder vertaler, en zonder Toni, maar met onze handen, harten, geduld en andere zintuigen begrepen we elkaar en konden we tot zegen zijn voor dit gezin. We hebben hen gezegend en bemoedigd! Aansluitend gingen we bij Robbi en Erinka, de buren in dezelfde zigeunerwijk dineren met het hele gezin. Het was fijn om de hartelijkheid en vriendschap te proeven. Hun foto staat nu op de home-page van de website. Robert heeft af en toe werk. Zijn auto mogen we voortaan blijven gebruiken als we er zijn! Dat is een heel prettig aanbod, waar we graag een paar keer gebruik van maken. Helaas start de auto niet altijd met die kou en sneeuw (-10 Celsius) en harde snijdende wind.

Zaterdag 8 dec 2012
Zaterdagermorgen na het ontbijt vraagt Toni wat het programma is. Hij m oet werken, zorgen dat er een extra kachel komt voor in de kerkruimte, anders is het te koud voor de zondagse kerkdienst. Er wordt flink gestookt met hout om de huizen te verwarmen en de waterleiding tegen bevriezing te beschermen. Men houdt de deuren binnenshuis open, zodat het hele huis verwarmd wordt. Wij gaan naar Martinka met Janos (vertaler) en Erjika. Robert heeft ons zijn auto uitgeleend gedurende ons verblijf. Heel fijn! Het was hartverwarmend om weer bij deze mensen te zijn en hen te kunnen bemoedigen. Alleen ons zijn bij deze mensen is al een hele steun voor hen. De woorden van Toni “jullie zijn het geschenk” zijn nog steeds waar. Het maakt niet uit wat we zeggen, wat we preken, wat we doen, maar wie we zijn en dat we blijk geven van liefde, trouw van God!                                                                                                  

Daarna avondeten bij Johnny en Rosa in gipsy buurt (zonder vertaler). Het is ijskoud met snijdende wind en al om 16.00 uur donker. Het is nog niet zo gemakkelijk om het juiste huis te vinden en we vragen het aan een voorbij fietsende/lopende gipsy. Deze jongen van 21 jaar antwoord ons warempel in gebroken Nederlands! Snel daarna stappen we een warm huis binnen en hebben we een goede tijd bij de broer van Toni. Het blijft bijzonder om te zien hoe mensen hier leven en hoe verschillend ook ieder huis weer ingericht is en ze iets weten te maken van hun leven ongeacht de situatie waar ze in verkeren.                                                 
Verder heeft Els zaterdagochtend haar presentatie voorbereidt over het Hospice en haar werk als palliatief verpleegkundige. Die presentatie houdt ze maandag. Sam heeft de preek voor zondag verder voorbereidt.

2012-12-f (17)

2012-12-f (12)

2012-12-f (16)

Zondag 9 december 2012 de gebruikelijke kerkdienst, alhoewel…. Vanaf ’s-morgens 10.00 zijn enkele mannen in de weer om de kerk sneeuwvrij te krijgen en wordt de ruimte warm gestookt met twee houtkachels. Op onze opmerking dat ze dat niet moeten doen, omdat wij er nu zijn, merkt Timea op dat de omstandigheden nog nooit een reden zijn geweest om geen kerkdienst te houden. Wow! Ik denk dat velen in Nederland hun bed nog niet uit zouden komen om naar de kerk te gaan in de huidige omstandigheden (-10 C,koude gure wind en lopend naar de kerk). ’s-Avonds vieren we de verjaardag van het jongste zoontje van Toni en Peruska: Abraham, die blijkt jarig te zijn.

Maandag 10 december 2012, eerst ontbijten bij Immi en Katika en de tweeling bewonderen. Daarna met de auto door de sneeuw naar school, waar Els haar presentatie geeft. We melden ons bij de conciërge en worden begeleidt naar de direkteur. Het wordt de leerlingen duidelij-ker dat het de bedoeling is mensen in een hospice niet te genezen, maar een menswaardiger bestaan te geven gedurende de laatste dagen van hun leven. Hun lijden te verlichten door pijnbestrijding en de familie te ontlasten zijn belangrijke doelstellingen. Ook de ethische kant van het leven wordt besproken. Dit stemt leerlingen tot nadenken of ze het beroep wel echt willen uitoefenen of dat ze zomaar een studierichting hebben gekozen. Iedereen krijgt een aandenken en gaat voldaan naar de volgende les.
Dinsdag 11 december 2012 zegenen we ieder gezinslid van de Szilagyi familie na het ontbijt en vertrekken we weer huiswaarts. In Nederland ligt geen sneeuw. We gaan ons op kerst voorbereiden, versturen kerstkaarten en een laatste vriendenbrief in 2012. Het is bemoedigend nog enkele giften te mogen ontvangen in het oude jaar! God is goed, God is trouw!

2012-12-f (1)

2012-12-f (2)

2012-12-f (3)

2012-12-f (4)

2012-12-f (5)

2012-12-f (6)

2012-12-f (7)

2012-12-f (8)

2012-12-f (9)

2012-12-f (10)

2012-12-f (11)

2012-12-f (12)

2012-12-f (13)

2012-12-f (14)

2012-12-f (15)

meer...